Literatura ze świata – od Francji po Stany Zjednoczone z jednej i Południową Koreę z drugiej strony, książki o Świecie – i bóstwach panoszących się w różnych jego zakątkach oraz eseje o kulturze i sztuce to nasze polecenia na styczeń. Dobra, mocna, poruszająca i poprawiająca nastrój literatura to dobra lektura na długie zimowe wieczory. Sprawdźcie nasze propozycje!
Antoine Laurain, Kapelusz prezydenta (przeł. Adriana Celińska)
Wydawnictwo Nowe
Bestseller autora „Kwiatów z cukru” przetłumaczony na 17 języków.
Na podstawie książki powstał film.
Ta urokliwa paryska groteska, napisana w znakomitym stylu, została nagrodzona za przyjemność czytania (Prix Relay des Voyageurs Lecteurs), a następnie sfilmowana. Zachwyciła publiczność w wielu krajach lekkością surrealistycznego żartu, iście francuskim muśnięciem absurdu.
Pewnego wieczoru w Paryżu księgowy Daniel Mercier, przeciętny Francuz, samotnie je kolację w brasserie, gdy przy sąsiednim stoliku siada znamienity gość: François Mitterrand. Prezydent wychodzi, a Daniel przywłaszcza sobie pozostawiony przez polityka kapelusz. Zakłada go na głowę i w tym momencie jego życie zostaje wywrócone do góry nogami… Kapelusz kolejno zmienia właścicieli i w magiczny sposób spełnia ich najskrytsze marzenia, a czytelnik odbywa szaloną podróż przez francuskie społeczeństwo lat 80.
O Autorze: Antoine Laurain – urodzony w 1972 roku francuski powieściopisarz, scenarzysta, dziennikarz i reżyser, którego książki zostały przetłumaczone na ponad dwadzieścia języków, w tym arabski i koreański. W 2022 roku Nakładem Wydawnictwa Nowe ukazała się jego powieść “Kwiaty z cukru”.
Idealna lektura dla: fanów francuskiego absurdalnego humoru
Tematy przewodnie: marzenia, Paryż lat 80., magia, groteska
Lucia Berlin, Witaj w domu (przeł. Dobromiła Jankowska)
Wydawnictwo Czarne
Nieustannie szukała domu – Alaska, Idaho, Kentucky, Nowy Jork, Nowy Meksyk. Niepewność i zmiany nadawały rytm jej życiu. Jednak pośród zamieszania zawsze znajdowała czas, żeby obserwować i nasłuchiwać. Wszystko po to, by wieczorem obrazy i wiadomości z danego dnia ułożyć w opowiadanie lub przejmujące listy. Witaj w domu to migawki z prywatnego życia jednej z najwybitniejszych amerykańskich pisarek. Dzięki nim możemy dostrzec źródło opowiadań, które przyniosły jej światową sławę, i wejść w świat Lucii Berlin – trzykrotnie wyjść za mąż, marznąć w nowojorskim mieszkaniu, zwiedzać z synkami wielkie muzea, dzielić się z poetą Edwardem Dornem rozterkami dotyczącymi własnej twórczości, zakochać się w Ringo Starze (mieć fryzurę na Beatlesa!), ponownie napełnić nadzieją zmęczone serce, w końcu zostać wyjątkowo popularną wykładowczynią Uniwersytetu Kolorado. Witaj w domu to także fascynujący opis życia bohemy lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych na amerykańsko-meksykańskim pograniczu i zapis przyjaźni z artystami poznanymi na różnych etapach życia, które Lucia Berlin pielęgnowała w listach.
„W niefabularnej twórczości Berlin doskonale widać jej geniusz polegający na umiejętności wybierania osobistych oraz osobliwych scen z własnej pamięci i przekształcania ich w fikcję […]. Dzięki „Witaj w domu” zaczynamy rozumieć, że proza Berlin to jej wspomnienia przemienione w wyraziste, zaskakujące opowiadania.”
Maggie Trapp, „The Washington Post”
Idealna lektura dla: lubiących drobiazgi
Tematy przewodnie: notatki, autobiografia, życie pisarki
Jim Lewis, Duchy Nowego Jorku (przeł. Adam Pluszka)
Wydawnictwo Czarne
W migotliwym Nowym Jorku Jima Lewisa pełno jest duchów. Upiory niespełnionych miłości, zjawy osamotnienia, widma minionych zdarzeń. Pulsująca metropolia przytłacza, a przeplatające się historie napełniają niepokojem. Bohaterowie są zarazem wyczerpani kłótliwym miastem i zakochani w nim bez pamięci. Postaci u Lewisa jest wiele: ich początkowo niezwiązane losy zaczynają się coraz mocniej splatać, a nad ich historiami gęstnieje apokaliptyczny duch – kolejny z nowojorskich upiorów. Pojedyncze opowieści mają jeszcze jeden wspólny mianownik: jesteśmy połączeni w naszej samotności, zawiedzionych uczuciach, tęsknocie. A gdy już zdaje się, że miasto opanowała wieczna ciemność, za jednym z bohaterów powtarzamy z ulgą i uśmiechem: to tylko awaria prądu.
„Mocny literacki głos.” Jeffrey Eugenides
„Jim Lewis widzi jak fotograf i pisze jak anioł zemsty.” Sally Mann
„Cudowna opowieść, której fraza błyszczy jak chodnik po deszczu. […] Właśnie tak – pomyślałem – dokładnie tak wygląda życie w Nowym Jorku.” „New York Times Book Review”
Idealna lektura dla: czytających intensywnie
Tematy przewodnie: Nowy Jork, historie miłosne, życie metropolii
Sam Knigh, Biuro przeczuć. Historia psychiatry, który chciał przewidzieć przyszłość (przeł. Agnieszka Wilga)
Wydawnictwo Czarne
21 października 1966 roku młodą nauczycielkę z przedmieść Londynu wyrwało ze snu silne przeczucie, że wkrótce wydarzy się coś strasznego. Godzinę później w walijskim Aberfan doszło do tragedii – na górnicze miasteczko osunęła się część hałdy węglowej, zabijając ponad sto czterdzieści osób, w większości dzieci. Wśród lekarzy, którzy pojawili się na miejscu, był psychiatra John Barker. To on – dla jednych szarlatan, dla innych innowator łączący naukowe podejście z otwartością na ezoterykę – wpadł na pomysł niecodziennego badania: postanowił zebrać świadectwa osób, które w jakiś sposób przeczuły tragedię. By je odnaleźć, założył we współpracy z dziennikiem „The Evening Standard” Biuro Przeczuć, które z czasem przekształciło się w bazę danych zawierającą sny i wizje, mające posłużyć jako ostrzeżenia. Sam Knight brawurowo opisuje historię Barkera, jego współpracowników i podopiecznych – „żywych sejsmografów”, „ludzkich sensorów katastrof”. Biuro Przeczuć to również fascynująca opowieść o meandrach nauki i tajemnicza podróż do najbardziej niepokojących zakątków ludzkiego umysłu.
„Olśniewająca lektura. Intrygująca i przesycona aurą tajemniczości. „Biuro Przeczuć” opowiada o grupie śmiałków, którzy w latach sześćdziesiątych usiłowali zrozumieć najbardziej nieprzeniknione kwestie związane z ludzką egzystencją. Sam Knight spokojnie i racjonalnie, z doskonałym wyczuciem tempa opowiada o tym niesłychanym projekcie skupionym na ludziach, którzy wydają się zdolni do przewidywania przyszłości – ze szczególnym uwzględnieniem nadchodzących katastrof. To reportaż, która wciąga i niepokoi – wybornie napisany i bardzo wnikliwy.” Patrick Radden Keefe
Idealna lektura dla: zainteresowanych ludzką psychiką
Tematy przewodnie: psychiatria, przewidywanie przyszłości, nauki medyczne
Eric Werner, Poznam sympatycznego Boga (przeł. Julita Mastalerz)
Wydawnictwo Naukowe PWN
Czy odnalazłeś już swojego Boga?
To niespodziewane pytanie, które Eric Weiner usłyszał od pielęgniarki podczas nagłego pobytu w szpitalu, przez długi czas nie dawało mu spokoju i skłoniło do refleksji nad jego własnym podejściem do religii. Po raz kolejny postanawia więc wyruszyć w daleką podróż, aby dowiedzieć się, kim lub czym tak naprawdę jest jego Bóg.
W trakcie swojej duchowej wędrówki medytuje w Nepalu i studiuje kabałę w Izraelu. W Turcji uczy się wirować z derwiszami, a w Chinach próbuje odblokować swoje qi. Pracuje jako wolontariusz w noclegowni dla bezdomnych prowadzonej przez franciszkanów i spotyka się z raelianami, czyli wyznawcami wiary w UFO.
Poznam sympatycznego Boga. Moje flirty z istotami wyższymi to książka, która inspiruje i zachęca do refleksji, a przede wszystkim porusza najbardziej palące duchowe problemy, z którymi mierzy się każdy z nas:
Skąd pochodzimy?
Co dzieje się z nami po śmierci?
Jak powinniśmy żyć?
Idealna lektura dla: zadających pytania i szukających
Tematy przewodnie: religie Świata
Katarzyna Berenika Miszczuk, Mszczuj
Wydawnictwo Mięta
Kiedy Weles opuszcza zaświaty, z najciemniejszych czeluści puszczy wychodzą żądne wolności i krwi demony. Tymczasem Jaga nie może narzekać na nudę, bo oto w szczodry wieczór porywa ją Swarożyc. W zachowaniu zdrowego rozsądku nie pomaga także Mszczuj, który nagle zaczyna negować wiarę w magię.
Niespodziewanie do Bielin przybywa tajemniczy podróżnik ze wschodu, a wraz z nim nadchodzą śnieg i mróz. Czy szeptucha ocali mieszkanki swojej wsi? Czy zdoła też ocalić siebie? Jej życie zmieni się nieodwracalnie. A każda podjęta w te święta decyzja będzie mieć ogromne znaczenie.
Powieść rozszerzona o nową wersję opowiadania „Czterej bracia”.
Idealna lektura dla tych, co lubią powieści serie powieściowe
Tematy przewodnie: fantasy, polska mitologia
Bora Chung, Sny umarłych (przeł. Dominka Chybowska-Jang)
Wydawnictwo Kwiaty Orientu
Tae-gyeong dowiaduje się, że jego kolega z liceum zginął w wypadku samochodowym. Problem w tym, że bohater otrzymuje tę wiadomość od samego denata, który bezpardonowo wprasza się do jego snu, aby poprosić o niewygodną przysługę. Za zmarłym kolegą, który z czasem zaczyna ingerować także w inne sfery jego życia, ciągnie się szereg niedomkniętych spraw z przeszłości. Widmo (z) lat młodzieńczych, już nie samo, a w towarzystwie smutnej, milczącej kobiety, co noc podsuwa Tae-gyeongowi nowe elementy układanki o feralnym dniu swojej śmierci.
“Sny umarłych” to opowieść o władzy pieniądza, przemocy oraz wstydliwych sekretach, odciskających się lepką, oleistą plamą na sumieniu tych, którzy smutne wspomnienia próbują zostawić za sobą.
Ewa Janiak
Bora Chung (ur. 1976) to południowokoreańska pisarka, tłumaczka, wykładowczyni akademicka oraz aktywistka. Obecnie mieszka w Seulu, gdzie wykłada język rosyjski i literaturę sci-fi na Yonsei University oraz tłumaczy współczesną literaturę polską i rosyjską na język koreański. W 2023 roku drukiem ukazał się jej przekład Bajek robotów Stanisława Lema.
W 2022 roku jej zbiór opowiadań Przeklęty królik znalazł się na liście powieści nominowanych do International Booker Prize, jako pierwszy w historii koreański utwór z gatunku SF.
Idealna lektura dla: zainteresowanych snami
Tematy przewodnie: życie po śmierci, sny, nierozwiązane sprawy
Carlo Ginzburg, Czytać między wierszami (przeł. Joanna Ugniewska)
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
Zbiór esejów Carla Ginzburga “Czytać między wierszami” zawiera teksty poświęcone wielkim pisarzom europejskim, od Montaigne’a i Woltera do Prousta i Tomasiego di Lampedusy. W swoich mikroanalizach autor – słynny w świecie historyk, badacz literatury, jeden z najgłośniejszych przedstawicieli mikrohistorii – na podstawie poszlak, śladów, sekretnych wskazówek odtwarza sieć powiązań i odwołań. Tytułowe „czytać między wierszami” to odkrywać niewidoczne na pierwszy rzut oka połączenia literatury i filmu, literatury i fotografii, drobiazgowo analizować ukryte w tekście powinowactwa i wpływy: Myśli Pascala na Geparda, Spinozy na Listy filozoficzne Woltera czy też rzeźb Michała Anioła na Księcia Machiavellego. Otrzymujemy rozległy obraz wzajemnego przenikania się idei, gdzie pisarze i artyści czerpią od siebie nawzajem inspiracje, a badacz dysponuje tylko „paradygmatem poszlaki”. Trudno wyobrazić sobie dzisiejszą humanistykę bez Carla Ginzburga, tłumaczonego na całym świecie, w Polsce znanego dotąd tylko z wydanej w 1989 roku pracy o kulturze ludowej i inkwizycji, “Ser i robaki”.
Idealna lektura dla: zachwyconych kulturą europejską
Tematy przewodnie: literatura i sztuka, wielcy pisarze
George Steiner, Śmierć tragedii (przeł. Krzysztof Filip Rudolf)
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
Śmierć tragedii George’a Steinera to próba przyjrzenia się nie tylko sytuacji tragedii jako gatunku literackiego, ale również – pośrednio – sytuacji całej kultury europejskiej. Przyczyn tej śmierci (gdyż przyjmuje ją za aksjomat) autor dopatruje się w, rzec by można, dewertykalizacji spojrzenia na kondycję ludzką, utracie perspektywy przekraczającej horyzonty rozumu. Zdaniem autora, „upadek tragedii jest nierozerwalnie związany z załamaniem się jednolitego poglądu na świat i towarzyszących mu kontekstów mitologicznych, symbolicznych i rytualnych”. Zabójczy dla tragedii jest wszelki optymizm, jak również przekonanie, że racjonalność może stanowić remedium na cokolwiek i zapobiec niepojętemu cierpieniu: „Tragedia, co trzeba niezmordowanie podkreślać, wyklucza istnienie doczesnych środków zaradczych. Tragedia nie traktuje o świeckich dylematach, dających się rozwiązać na drodze racjonalnych innowacji, lecz o tym, że świat w swoim biegu skłania się nieustająco ku okrucieństwie i zniszczeniu”. Steiner, analizując teksty od starożytności do XX wieku, pokazuje próby nowożytnej reanimacji tragedii w zmienionym pejzażu duchowym i kulturowym.
Idealna lektura dla: pasjonatów teatru
Tematy przewodnie: sztuki teatralne, kultura europejska
Kanako Nishi, Oczy, nosy, usta, brwi (przeł. Anna Wołcyrz)
Wydawnictwo Tajfuny
Narukido Sada to młoda, zdolna redaktorka — choć jest doceniana za swoją pracę, zawsze stoi z boku. Trudno się dziwić: od najmłodszych lat najbardziej żywa się czuje, gdy w całkowitej ciemności układa przed sobą kolorowe wycinanki podczas gry w fukuwarai. Nad Sadą jak zmora wisi również niesławna historia z dzieciństwa, gdy w ramach ceremoniału pogrzebowego w dalekim kraju zjadła ludzkie mięso. Spotkania z niepokornym pisarzem-zapaśnikiem, który rozmiłował się w słowach, i niewidomym młodzieńcem o gorącym temperamencie oraz rodząca się przyjaźń z najpiękniejszą koleżanką w redakcji sprawią, że sterylny świat Sady zacznie nabierać życia.
Powieść “Oczy, nosy, usta, brwi” cechują wyobraźnia, groteskowy humor i nieustanne łamanie decorum. Kanako Nishi udowadnia, że cielesność to wciąż temat, o którym rozmawiamy mało i najczęściej ogródkami. Po lekturze tak jak Sada nabierzemy ochoty, by z czułością wystawić nasze ciała na słońce i poczuć orzeźwiający wiatr.
Idealna lektura dla: odważnych
Tematy przewodnie: cielesność, dojrzewanie, kobiecość
ARTYKUŁ SPONSOROWANY
