Polityki Awangardy,

Opis

Monografia to ambitna, szeroko zakrojona praca, w interesujący sposób obrazująca przemiany rozumienia zarówno kategorii awangardy, jak i polityczności. Wpisuje się w refleksję nad bardzo dziś ważnymi zagadnieniami związanymi z przewartościowaniem awangardowych historii estetycznych, idei oraz praktyk artystycznych, a także inspirująco wykorzystuje metodologiczny potencjał – przede wszystkim – zaangażowanych, politycznych i medioznawczych teorii. Istotnym celem naukowego wysiłku jest próba wyzwolenia krytycznych mocy najbardziej wartościowych koncepcji XX wieku, a takiemu wysiłkowi z pewnością trzeba się przyglądać i wspierać jego efekty. Warto spojrzeć na Polityki/Awangardy w kontekście proponowanej wizji polityki i awangardy. Kształtuje się ona zarówno w punktowych, szczegółowych badaniach, nakierowanych na wyjaśnienie konkretnych aspektów awangardy artystycznej, jak i w horyzontalnych ujęciach, biorących pod uwagę szersze konteksty polityczności i awangardowości.
Fragment recenzji dr hab. Anny Kałuży, prof. UŚ
Dystansując się wobec refleksji ograniczonej do programowych i artystycznych deklaracji awangardy, chcemy pokazać, że polityk awangardowych było wiele, a każda z nich, badana konsekwentnie na tle różnorodnych kontekstów epoki, nie była w jednoznaczny sposób antyburżuazyjna, antykapitalistyczna czy antypaństwowa; feministyczna czy antyfeministyczna, progresywna czy tradycjonalistyczna, nowoczesna czy antynowoczesna. Poprzez krytyczne, ale i rozumiejące spojrzenie chcemy odsłonić w tych projektach to, w jaki sposób stały się one medium epoki; nie jako autonomiczne dzieła i działania artystyczne, lecz jako ekspresje doświadczenia kulturowego daleko bardziej skomplikowanego niż ówczesne słowniki polityczne i słowniki dzisiejsze, będące w coraz większym stopniu narzędziami wojen kulturowych niż humanistycznego rozumienia (…). Fragment wstępu Agnieszki Karpowicz, Marty Rakoczy i Aleksandra Wójtowicza